Hans Velten, CCO van AWL Techniek, verliet twee jaar geleden vanuit een gelijke functie ClimaRad. Retrospectief en vooruitblikkend geeft hij in onderstaande column zijn visie op de ventilatie-industrie van vandaag. Tussen de auto-industrie, waarvan AWL op gebied van lastechniek een belangrijke toeleverancier is, en de ventilatie-industrie, bestaan twee grote overeenkomsten en twee significante verschillen.
De overeenkomsten
Op gebieden die niet direct waarneembaar zijn, faalt de Rijksoverheid
schromelijk. De sluipmoordenaar ‘luchtvervuiling’ die milieu en binnenklimaat
bedreigt, wordt van overheidswege eigenlijk niets in de weg gelegd.
Wanneer de auto-industrie de buitenlucht vervuilt, wordt dat pas gesignaleerd
als er smog ontstaat. Indien er onvoldoende wordt geventileerd in woningen
of gebouwen, komt dat pas aan het licht als er echte problemen ontstaan.
Daar waar de overheid haar signaleringsfunctie nalaat, zou de mens bijna
over een ingebouwde sensor moeten beschikken om luchtvervuiling aan te
tonen.
Helaas kan de sluipmoordenaar, niet gestoord door enige regelgeving,
rustig zijn gang gaan.
De verschillen
De regelgeving qua randvoorwaarden rondom een auto (botsproeven, energieklasse,
etc.) zijn erg goed geregeld en volkomen duidelijk. De consument weet wat
hij koopt als hij de openbare gegevens juist interpreteert. Dat is in de
ventilatie-industrie zeer zeker niet het geval. Twee jaar geleden werd
het Rapport Monicair openbaar waarin dit heel duidelijk aan de kaak wordt
gesteld.
Een auto stoot grote hoeveelheden vervuilde lucht ons milieu in. De overheid
controleert dit onvoldoende (dieselgate). Bij een ventilatiesysteem laat
de overheid toe (regelgeving is alleen gebaseerd op energie-efficiency)
dat er veel te weinig frisse lucht in onze woon-, werk-, sport-, kortom
leefomgeving naar binnen komt op de plek (DECENTRAAL) waar dat nodig is.
Een falende overheid die niet controleert of het welzijn van de mens
in het geding is.
Opvallende conclusies of niet?
Toen ik twee jaar geleden de ventilatie-industrie voor de auto-industrie
verruilde, was het hiervóór genoemde Rapport Monicair net af en een “Hot
Issue”. Destijds werd er veel over gepubliceerd en gediscussieerd. Uit
het rapport bleek dat het in onze gebouwen (met name in de verblijfsruimten)
met de binnenluchtkwaliteit slecht is gesteld. Eenieder herkende en bevestigde
dit; er moest snel iets gebeuren!
Uitkomst van het rapport in hoofdlijnen:
Op verzoek van het Platform WWW.DECENTRAAL.NU ben ik, voor de verschillende bij het ventilatieproces betrokken partijen, nagegaan wat er de afgelopen twee jaar is gedaan om één en ander te verbeteren. Mijn conclusie bestaat uit vijf punten:
1. De Overheid
Er is een start gemaakt met de aanpassing van de NEN-1087, de norm die
beschrijft waaraan een gebouw moet voldoen om voor goede ventilatie te
zorgen. Een start, meer is er nog niet. Als alles goed gaat en de betrokken
partijen elkaar niet de ring uit vechten, zal deze norm in 2019 gereed
zijn.
2. De industrie
Een meerderheid van de ondernemingen actief in de ventilatie-industrie
hebben totaal geen initiatief getoond. Alles bleef zoals het was. Het ontbreken
van nieuwe wetgeving, zowel in Nederland als vanuit Europa is hier debet
aan.
3. De adviseurs
Zij leggen het rapport veelal naast zich neer. De noodzaak om op een andere
manier dan voorheen te adviseren, ontbreekt volledig. Voorheen waren er
geen klachten; waarom nu dan wel?
4. De opdrachtgevers
Zolang ze aan het Bouwbesluit voldoen, zien ook zij de urgentie niet om
hun wensenlijstje aan te passen. Dat het Bouwbesluit slechts minimumeisen
kent, is bekend. Opdrachtgevers houden deze minimumeisen vaak
voor maximumeisen en willen niet vóór de troepen uitlopen qua
Programma van Eisen.
5. De gebruikers
Gebruikers van woningen/gebouwen hebben er nog steeds geen enkele notie
van dat zij door slechte ventilatie in de leefomgeving veel minder energie
hebben, slechter slapen, ongezonder zijn en hierdoor iedere dag hun leven
iets inkorten.
Helaas kan de sluipmoordenaar, ondanks het Rapport Monicair, gewoon
zijn werk blijven doen.
De mens centraal
Wij mensen hebben geen ingebouwde sensor voor licht- en ook niet
voor luchtkwaliteit. Buiten past ons lichaam zich automatisch aan gebaseerd
op wat de natuur ons biedt.
Een sensor voor warmte en koude zit wèl in ons systeem. Al in vroege tijden pakten wij een berenvel om ons te verwarmen en een groot blad van een boom om koelte toe te wuiven. Hierin schuilt dus geen gevaar.
Comfort DECENTRAAL
Vanuit de natuur zijn wij eraan gewend dat alles centraal wordt opgelost.
Daar is dat ook logisch, er is tenslotte alleen maar centraal geregelde
warmte, koude, lucht en licht.
Het Platform WWW.DECENTRAAL.NU stelt de mens centraal maar vindt dat het comfort voor ons (maar ook energieverbruik/het milieu) door decentrale aansturing beter kan worden geregeld.
Een paar voorbeelden van comfortabele decentrale oplossingen.
Decentrale ventilatie
Het lijkt logisch om net als met verlichting, verwarming en koeling
daar te ventileren waar er behoefte aan is. Maar waarom wordt dit nog maar
zo weinig toegepast en is ventilatie meestal het ondergeschoven kindje?
Twee dingen zijn bepalend voor opdrachtgevers, adviseurs en gebruikers;
1. Voor een zo laag mogelijk bedrag voldoen aan het bouwbesluit.
2. Een zo goed mogelijke EPC- of EPA-score behalen. Wordt de benodigde
score niet gehaald, dan laat men een paar PV-cellen op het dak installeren.
Lekker makkelijk, duurzaam en relatief goedkoop.
De gebruiker heeft geen interesse in ventilatie en heeft daar ook geen
oog (neus) voor. De Rijksoverheid faalt in haar regelgeving en toezicht
om de gebruiker op dit gebied te beschermen. De markt kiest voor goedkoop,
en waarom niet, niemand klaagt immers en (goede) controle is er niet.
De ventilatiewetgeving Jip-en-Janneke-taal
Praktisch betekent dit dat er voldoende goede lucht aanwezig is in een gebouw/woning. Ook op die plekken waar geen mensen aanwezig zijn. De lucht wordt daar niet vervuild en toch blijft daar voldoende schone lucht binnenstromen.
Daar waar de goede lucht wèl moet zijn, komt deze niet. Niet omdat de aanwezige voorzieningen worden uitgezet of dichtgedaan, of omdat de luchttoevoer uit het oogpunt van energiebesparing wordt beperkt of omdat de wind toevallig verkeerd staat, maar simpel omdat deze luchttoevoer CENTRAAL geregeld wordt en dan gaat de lucht naar die plek waar de minste weerstand is en niet waar deze NODIG is.
In het eerdergenoemde Rapport Monicair wordt deze contradictie duidelijk gesignaleerd en toegelicht. Alle betrokken partijen erkennen het en zeggen er iets aan te moeten doen. Daar blijft het alleen jammer genoeg bij. Ook na de afgelopen twee jaar. En dat is DOODZONDE.
Van één ding ben ik overtuigd: als de overheid geen actieve rol gaat spelen in één van haar hoofdtaken (het beschermen van haar burgers en zorgen voor een goede leefomgeving) dan gaat het nog heel lang duren voordat wij als eenvoudige Nederlanders in een gegarandeerd gezonde omgeving kunnen werken, wonen en slapen. Iets waar wij primair recht op hebben!
Conclusie: Centraal faalt, terwijl Decentraal slaagt
Centraal lucht toevoeren in een gebouw/woning garandeert maar
één ding; dat er ergens lucht binnenkomt. Waar die lucht heengaat,
is van te veel onzekere factoren afhankelijk.
Door het Platform WWW.DECENTRAAL.NU worden deze conclusies aangeboden bij de juiste instanties, zodat zij ervoor kunnen zorgen dat de aanbevelingen uit Rapport Monicair opnieuw onder de aandacht komen en regelgeving op zo kort mogelijke termijn wordt aangepast.
Tot slot
AWL Techniek maakt onder andere lasinstallaties waarbij volautomatisch
een autostoel (voor de BMW X5) wordt gelast. Losse onderdelen worden in
de lasinstallatie gevoerd en een volledig frame komt er uit. Dat frame
moet aan veel wettelijke veiligheidseisen voldoen. Het moet naast comfort,
functionaliteit en levensduur, bijvoorbeeld goed uit de botsproef komen.
De auto-industrie kan zich niet permitteren dat er door een minder goed
frame doden vallen.
Dat betekent dat leveranciers worden beoordeeld op een goede prijs/prestatie-verhouding
waar bij twijfel de prestatie doorslaggevend is. Ik ben blij dat ik werkzaam
ben in een industrie waar zaken goed geregeld zijn en waarbij je als onderneming
met ‘kwaliteit’ als hoogste prioriteit onderscheid kan maken.
In de ventilatie-industrie was en is dat niet zo. Onderscheid op kwaliteit
(dus waarbij de verhouding prijs/prestatie belangrijk is) telt in 90 van
de 100 gevallen niet. Ik had gehoopt en verwacht dat hierin inmiddels iets
veranderd zou zijn. Ik moet helaas constateren dat de gezondheid van bewoners
wordt veronachtzaamd en dat de overheid toestaat dat de branche mag (blijven)
kiezen op basis van de laagste prijs.
Maar het is nog niet te laat. Misschien is gezamenlijk het tij te keren!
Enter 23 januari 2017
Hans Velten
Bezoek op donderdag 9 februari stand C.084 in hal 7 van de BouwBeurs. Daar zal de themadag van ClimaRad plaatsvinden, waarbij Hans Velten als inleider de tafelsessies zal introduceren met de falende overheid als onderwerp. Bezoek de website www.decentraal.nu voor meer informatie.
01-02-2017
© Copyright 2017 ClimaRad B.V. Privacy Statement | Sitemap | Contact | Disclaimer | Algemene voorwaarden